bağrıqara

1.

sif. Kədərli, məhzun, halı pərişan, müsibət üz vermiş.

2.

is. zool. Su kənarında yaşayan uzun qıçlı, döşüqara quş. Bağrıqaranın qızardı bağrı; Şahbaz ona varanda doğru. X..